Zaterdag 30-06-2018 Prijedor

Gisterenavond was er een voorproefje van het feest van vandaag. Wie zou de zeisgrasmaaikampioen van de omgeving worden? Muziek met vol volume waardoor de vermoeide fietser rechtop in zijn bed zat. Feest tot 03:00 uur in de nacht en om 05:30 was ik weer wakker. Maar de zon scheen, overigens een half uurtje en daarna weer regen. Maaaaaar, toen ik op mijn fiest stapte begon de zon zo waar te schijnen tot 17:00 uur en toen kreeg ik pas een pak regen. Waarschijnlijk voor het stof en een lichte afkoeling. Van Jezero Balanka naar Ključ waar ik bij de plaatselijke apotheker het laatste "kruitvatbrilletje" 2.5 kocht. Overigens een heel leuk stadje, Ključ. Vreemd dat je wel naar de watervallen wordt geleid met 16 km meer en dat 2 km voor Ključ de route rechts af buigt. Dus na Ključ 2 kilometer terug en het 20 km lange gravelpad in, waar ik overigens geen hond tegen kwam. Langs dit pad wel de nodige verwoeste huizen, dus tijdens de oorlog moet dit pad van strategisch belang zijn geweest. Verder naar Sanski Most, ook weer een actief stadje met het nodige vertier. Dan om 17:00 uur de afkoeling en besloot ik in Prijedor, drie kwartier verder door de binnenlanden, een hotel te nemen. Toen ik daar als "verzopen fietser" aan de receptie stond en dat zag er waarschijnlijk niet uit, vroeg de receptioniste of ik de prijs van een kamer kende, namelijk 22,-€. Ik dacht even diep na en zei:"Doe toch maar, als mijn fiets in de berging mag staan. Wat zag de wereld er vandaag toch oh zo veel mooier uit met die zon en 28 graden. Morgen nog 43 km naar de grens van Kroatië.