Vrijdag 6-07-2019

Vandaag was een super pittig dagje. In de route omschrijving stond; “Rustige weg naar Kobarid. Mooie route naar de grens, waarbij niet aangegeven was dat die route lange tijd goed klom. Daarna ging het even naar beneden om dan weer zeer fors klimmend, zonder bebouwing en zonder telefonische verbinding naar Sella Carnizza te rijden. Poeh, poeh. Daarna steil naar beneden gedurende de nodige kilometers met een percentage van 14% en dan met een zeer nat wegdek, want de laatste uren regende het erg. Nee zo’n afdaling du-du-du-durf je niet met wat snelheid te nemen. Nee dat was steeds wisselend voor en achter in de remmen knijpen en tegelijk de billen bij elkaar knijpen. Tju, op zo’n nat wegdek, dat was levens gevaarlijk. Daarna naar Resiutta, Cavazzo, waar ik bij de plaatselijke apotheker, een nieuw lading Paracetamol insloeg. Vorig jaar had hij een stel in zijn apotheek gehad die vanuit Sidney een reis om de wereld maakten en al 540 dagen onderweg waren. Vervolgens naar Tolmezzo over de drukke SS52 (strada stadale, of te wel rijksweg) met gruwelijk veel verkeer. De enigen die ik vandaag tegenkwam waren sportieve motorduivels, die allemaal de zware route noord-zuid reden. Geen enkele gezien die de natte afdaling nam van 14% met de vele haarspeldbochten die vol lagen met drap en natte bladeren. Morgen moet ik de Passo Maurina nog nemen naar een hoogte van meer dan 2000 meter. Daarna zou ik afdalen richting Bolzano maar er zou zo nog maar een verrassing in kunnen zitten.