Woensdag 29-04-2015 Tamtamtouchte - Imilchil
29 april 2015 - Imilchil, Marokko
Kilometerstand, 530, warm, 30° en veel wind.
Ik ben erachter gekomen dat ik voor het slapen gaan de kamer goed in mijn gedachten moet prenten, om niet wanneer de lichtknop bij de deur zit, met mijn 'harses' tegen de muur van de badkamer te lopen. Niet dat er een Tom & Jerry effect ontstaat, nee dat komt waarschijnlijk doordat de lemen muur aan de andere zijde was bezet met tegeltjes. Nee ik kreeg de muur niet stuk, maar de Atlas mij wel. Alle mensen nog aan toe, wat een klim, wat was dat afzien en eerlijk gezegd en mijn vrouw zal daar blij om zijn, geen tweede keer. Onderweg werd ik meerdere keren lastig gevallen door "hyena Marokkaantjes" die schreeuwen om een stylo of een dihram. In dat geval moet je niet sneller gaan fietsen maar juist langzamer en opletten wie van die hyena's de lastigste is of de leider. Drijf die dan een beetje naar de kant van de weg en dan als hij langs de rand loopt nog even een rukje naar links of rechts aan het stuur zodat hij van de rand af moet springen of in de sloot en je bent ze kwijt. In het begin van de middag een sandwich genuttigd bij Auberge Ibrahim, daarna mijn bandenspanning even laten controleren bij 'de mecanicien' van het dorp waar nog een paar kerels rondhangen waarvan er één meer spelers van PSV, Ajax, etc. kent dan ik, maar dat is nogal gauw. Wilders kende hij ook en hij vraagt of ik die ook ken, waarbij ik mijn antwoord beperk tot 'JA'. Later kwam hij naar mij toe en vroeg mij of ik dat hinderlijk van hem vond en we gaven elkaar en hartelijke hand. Inmiddels mijn toevlucht genomen in Hotel Jardin d'Imilchil, op aanraden van Ibrahim. Bijzonder gastvrije mensen. Zo nu ben ik bij met mijn verhaaltjes, een last minder. Hopelijk wordt het morgen minder heftig maar weer een dag met een interessante ontmoeting.
Je schrijft nu gelijk aan de " fietssnelheid". Of schrijf je tijdens het fietsen? Dat zou verklaren dat die hyena's jou om een potlood vragen.
Kijk uit ! In Marokko zijn weliswaar weinig wetten maar potloodventen wordt niet gewaardeerd.
Bedankt voor je verhalen en laat je niet opjagen door die Hyena blogvolgers. Je bent sowieso onze held, ook al zou je een dagje in een zwembad blijven liggen.
Vrede en alle Goeds,
Janneke en André
Maar goed dat je geen bierdrinker bent in het land van onthouding, (drank) anders zou het gevaarlijk worden met drank op fietsen.
Dorst lessen met water en dan met de door jou omschreven temperatuur is vëél water aan te raden.
! Je kunt het, je doet het! succes.
Hans en Mieke
Vond dit op internet:
"Het droge zand en de harde sten van Rif konden niet weten dat ze ooit nog tot bloei zouden komen
Dat ze vruchtbaarder zouden worden
Dan bloemen in de Nijl.
Dat ze een held zouden verbergen
Tussen hun rotsen
Die hen in het middelpunt deed staan
Een moedig man, die de vijand wist te verslaan"
(ode aan de Berberse vrijheidsstrijder A.K.el-Khattabi)
Ton
tam tam moet duidelijk zijn. touche eigenlijk ook,
maar pas op louis, kan ook iets met zwangerschap te maken hebben. Google maar even.
Om dan toch nog even te stangen: Jüta, kwam mij luid hinnikend in volle draf tegemoet. Zo zie je maar, vrouwen en vertrouwen ?
Ben je net weg, loopt ze al der sloffen uit het lijf voor een andere aanbieding van brokjes. Maar ja, ik wist dat al.
Groetjes van ied, die jouw stukjes aan het verzamelen is, en al kontakt heeft met de plaatselijke uitgeverij Pieter van Hees BV
chris
Iedere dag lees ik met veel verbazing en bewondering jou prachtig geschreven blog. Wat een avonturen en dat als je maar 40 kilometer per uur mag rijden.
Pas goed op voor die lieve kleine marokaantjes!!!
En pas ook goed op je zelf natuurlijk.
Lieve groeten Ine
Mooie verhalen, blijf ze vooral schrijven. Praat je Frans met die wel zeer gastvrije mensen? we nemen aan dat jouw Marokkaans wat weggezakt is:-):-).
Wat zal het wennen zijn om weer hier te zijn want dat verhaal in een vorige blog over de regels en wetten tegenover vertrouwen dat zegt wel wat.
veel plezier en courage Heleen en Jerome
Ik las de reactie van Chris en dacht: er zullen wel meer plaatselijke uitgeverijen geïnteresseerd zijn in jouw verhaal. De meeste kans heb je bij de gemeente. Die geeft volgens mij het meeste uit.
Bob