Woensdag 27 mei 2015, Pezenaz

Totaalstand 3138 km.

Het weer is zoals gezegd lekker maar er staat een ongelooflijke harde wind. Maar die wind gaat morgen liggen, na het branden van al die kaarsjes. Beste zoon André, je liet mij weer even goed lachen met jouw berichtje, maar jij wist niet wat er ondertussen gebeurd was. Ik maak een stop in Pezenas en zit wat met Dick te appen. Hij geeft aan dat het goed afgelopen is met "het in die greppel waaien" maar dat er niet meer ongelukken moeten gebeuren. Ik zit juist weer twee minuten op de fiets toen ik door een vertrekkende auto uit een parkeervlak werd aangereden. Ik bleef met mijn arm aan zijn spiegel en door het geopende raam van de auto hangen, maar aangezien ik met mijn clips in de trappers zat bleef ook de fiets eerst aan mij hangen, waarschijnlijk een voordeel want die heeft buiten een handvat geen waarneembare schade. Het voordeel was dat het juist tegenover het ziekenhuis gebeurde, waar mijn beschadigingen liefdevol door een verpleegster werden schoongemaakt en verzorgd. Waarschijnlijk heeft het Maria-medailletje dat Marcel aan mij meegaf, op het laatste moment toen ik vertrok, toch een beschermende werking gehad. Gisteren stopte ik even bij een fruitstalletje en kwam met de uitbater, Abdel, in gesprek over zijn geboorteland Marokko en dat duurde even. Volgens hem had ik meer van zijn land gezien dan hij. Daarna foto's en nog eens foto's met zijn "compagnon" en toen besloot ik in het volgende dorpje te overnachten, op de camping waar ik mijn tentje beschut plaatste met de grootste kans met alle haringen om die nacht toch niet weg te waaien. Vanmorgen stopte ik even bij een Citroën dealer in Sigean en weet de monteur te vertelen dat de mede-eigenaresse een Nederlandse is en hij gaat haar roepen. Meisjesnaam De Laat en kwam uit de Haarsteeg, nog niet zo ver bij ons vandaan en waar ik doorfietste wanneer ik op de fiets naar Kleyn Trucks in Vuren reed en waar Wilhelmien ook nog familie heeft wonen. Samen aan de koffie een twintig minuten gezellig zitten babbelen. Zo zie je maar weer ondanks de gruuuuwelijke wind kent deze tocht best leuke dingen. Tot slot als reactie op mijn zoon. Ja, zo zit onze humor in elkaar, ik moest lachen maar ik ga toch proberen op de fiets thuis te komen in plaats van tussen zes plankjes.