Vrijdag 23 juni Olden - Nordfjordeid

Olden - Nordfjordeid 64 km.Ja slecht zeer beperkte kilometertjes maar dathad zijn reden. Even buiten Olden zie ik weer de camper van de Flevolanders op een parkeerplaats staan. Daarop een gebouw met super mooi verzorgd sanitair, goed verwarmd en warm en koudstromend water. Dat zou ook mijn camping kunnen zijn geweest, dus weer wat geleerd.Na enige kilometers is het weer raak en zonder het bij naam te noemen moet de volledige regenkleding weer aan. Na eenvijftigtal kilometers zie ik vande andere rijrichting, over het gravelpad dat langs de tunnel loopt een zwaar beladen fietser aankomen. Jawel ,jullie raden het al, Bjorn. Hij neemt mij ook waar en begint enthousiast te zwaaien. Daarna geeft hij mij een hand en begint te vertellen en te vragen. Nee hij is niet dom want hij kan tot 3 tellen, zoals hij aangeeft de derde keer dat wij elkaar treffen, maar even later geeft hij blijk vannog meer intelligentie als ontdooide Noor bij die vreselijke kou. Hij geeftaan dat dit de laatste keer is dat wij elkaar zullen treffen en vraagt waar ik naar toe rijd, maar mijn bestemming is nog niet veranderd. Dan vraag ik hem of hij niet de verkeerde kant op rijdt en dan komt de intelligentie. Bjorn heeft besloten een stukje terug te rijden, naar de haven te gaan en met de boot terug naar huis te gaan. Hij heeft het helemaal gehad met het weer. Ik zeg hem nog even door te fietsen maar het eerst komende hotel te nemen om alles te kunnen laten drogen. Dan geeft hij mij een tip voor het scandic Hotel waar je voor een "redelijke prijs" kunt overnachten. Als ik daar later aan de receptie sta blijkt de prijs toch beduidend hoger. Op mijn vraag waarom omdat er buiten op een bord een aanbieding staat krijg ik te horen dat die kamers al"vergeven" zijn. Ik reageer teleurgesteld maar geef aan er begrip voor te hebben. Ik zou met dit wer het bord ook niet binnen hebben gezet. Jullie begrijpen het al, ik krijg de luxere kamer voor de aanbiedingsprijs. Daar heb ik ruim twintig minuten onder de douche gestaan om te ontdooien, mijn was gedaan die op de warme badkamervloer nu ligt te drogen. De rest van te lossen.de bagage uitgepakt om klammigheid op te lossen ondanks dat alles in dichtgeritste plastic zakjes zit. In gedachten hoor ik nu een liedje:"Nee we gaan nog niet naar huis" Straks zet ik nog wat foto's op mijn blogje ook van het "stadje" Nordfiordeid.