5 juli vrijdag

Ventron - Fleville devant Nancy

Gereden 137 km in totaal 3731 kilometer gefietst.

Het was gisteravond inderdaad weer top qua sfeer maar ook wat betreft de maaltijd die Fabien ons voorschotelde. Er was een echtpaar uit de regio van Nancy en een jong echtpaar, Ries en Eline uit Brugge en hun tien maanden oude baby Rachelle. Vandaag wordt het eerst dalen en dan zijn de eerste kilometertjes zo gemaakt. In Remiremont even bij het 'Office de Tourisme" langs om te kijken of zij daar een kaart hebben met "groene routes". Juist buiten Remiremont zie ik een persoon op een rennersfiets die aangeeft dat hij informatie wil. Hij blijkt Argentijn te zijn maar al vele jaren in Genève wonend en hij weet niet goed welke weg hij zal volgen. We overleggen en samen komen we eruit. Hij vraagt waar ik vandaan kom en ik zeg natuurlijk uit Nederland. Rij je dan niet weer richting Nederland merkt hij op. Ik bevestig dat en vertel over de rest van mijn trip. Hij is met zijn fiets uit Amsterdam vertrokken en nu op weg naar huis. Tja, we ontwikkelden auto's, vliegtuigen, etc. om sneller te kunnen reizen en wij nemen de fiets. We lachen wat we praten nog even ontspannen en dan vervolgt ieder zijn weegs. Onderweg bezoek ik een Amerikaans Militair Kerkhof bij Epinal. Ongelooflijk groot, bijzonder goed verzorgd met monumenten en in mozaik gelegde woorden van functionarissen die later zijn opgetekend. En dan zie ik die honderden, nee misschien wel meer dan duizend witte kruisjes en denk aan degenen die daar onder liggen, jongens van veelal niet ouder dan 17 tot begin twintig en denk, zouden die wel echt beseft hebben waarvoor zij streden zo ver van huis voor naties die hun waarschijnlijk weinig zegden. Zij waren ook slachtoffer en instrumenten van de strijdende  partijen. Ik rijd daarna een heel stuk langs het Canal des Vosges en als het tijd wordt om uit te kijken naar een camping of geschikte overnachtingsplaats vind ik niets. Ook niet bij twee sluiswachters. In een dorpje spreek ik een man aan die me verwijst naar Mr.Henquel die 150 hectaren pacht van het kasteel. Ik ga daar heen, stel me voor en leg mijn probleem uit. Geen probleem volgens Mr. Henquel, ik kan mijn tentje bij hem plaatsen, douchen en daarna samen een pilsje drinken en we praten over de verschillen van landbouw in Nederland en Frankrijk waarvan hij vindt dat het in Nederland een volwaardige industrie is geworden. Omdat de vakantie voor de kinderen is begonnen komen die avond de kinderen van de hoogste klas, vriendinnen van zijn dochter en ook hun ouders op de bbq en natuurlijk moet ik daar bij aanwezig zijn. Een geweldige avond met een IT-er, de makelaar, een verzekeringsman, een verkoper, de Citroendealer en zijn vrouw, een dame die beroepsmilitair was en zoals ze zelf zeggen enkele gewone huisvrouwen. Dit was werkelijk de avond met de meeste sterren van mijn trip. Om 01:30 vraag ik permissie, wanneer er al enkele mensen weg zijn, om naar mijn tentje te mogen.