Donderdag 4 juni 2015. Bauley - Golbey (Epinal)

Totaalstand 4052, super weer.

Ja het weer was super maar het afscheidsgesprek met Hanover Willy was niet erg inspirerend en ging alleen maar over hoe rustig hij het deed en hoe vaak hij zo maar op een camping bleef staan omdat hij dacht dat hij wel eens iets aan zijn knie zou kunnen krijgen.Dit gesprek leek bewust of onbewust enige uitwerking te hebben op de fietser. Ik kreeg niets uit mijn benen. Bij de minste pukkel moest ik naar de kleinste versnelling terugschakelen, het was zielig en ik was blij dat niemand het zag. Na kilometers zie ik een uitspanning en dacht even een colaatje te nuttigen. Het etablissement was open en er zat een figuur aan tafel met een buil Zware Van Nelle. Ik spreek hem in het Nederlands aan en ja wel het is "Aorie", van origine Rotterdammer maar al zesentwintig jaar in Frankrijk. Na mijn vraag hoezo heb ik niets meer hoeven vragen. "Aorie" is inmiddels negentien jaar gescheiden, zijn dochter, toen vijf, is bij hem gebleven en hij heeft sinds enkele jaren weer een nieuwe vlam. Om alles fiscaal in orde te hebben om zo weinig mogelijk belasting te betalen, alles is vrij van schulden, creeert hij in het begin van het jaar een huurschuld ten aanzien van zijn andere onderneming om zo aan het einde geen belasting te betalen. Nee, hij heeft niets met het bekrompen Nederland met zijn regeltjes en het bezig zijn met het controleren van de buren. Momenteel is hij aan het uitzoeken hoe hij de winter in Californie kan doorbrengen, waar zijn nieuwe vlam vandaan komt en de zomer in Frankrijk. Kijk dan hoeft hij niet te stoken en is de reis al betaald. Ik neem afscheid van "Aorie" met de complimenten voor zijn zakelijk en fiscaal inzicht en vervolg mijn weg over een fietspad langs het kanaal de Fontenay. Wanneer ik daar boven aan een sluis met vijf Fransen sta te buurten komt er een naar boven, waarvoor ik ruimte vraag en hij roept nog al stampend op de pedalen dat het wel gaat. Hij heeft ook de Mont Ventoux gedaan en roept dan nog er achteraan: "maar wel te voet zonder haast". Ik hoop dat het weer een beetje meevalt want Frans van Hees gaat die Mont Ventoux hardlopend enige malen op met als sponsorelement "actie voor kankerbestrijding", een super prestatie en met zijn karakter en een leeftijd denk ik van achterin de zestig gaat hij dat halen. Nogmaals vandaag kwam het bij mij niet uit de verf, ik heb op een bankje langs het kanaal twee uurtjes liggen slapen. Ik denk dat ik vandaag dus een korte etappe maak en ook morgen om het lichaam zich enigszins te laten herstellen. Het is toch ook ongelooflijk dat die knietjes en andere gewrichten maar blijven draaien zonder noemenswaardige problemen. Daar moet de mens ook eens bij stilstaan.