Dinsdag 19 mei 2015, Teruel - Cedrillas

19 mei 2015 - Cedrillas, Spanje

Totaalstand 2350, vreselijk weer.

Omdat ik gisteren naar Sancta Cruz de Moya ben doorgeren mag ik van Henk in Teruel beginnen om die kilometers te compenseren. Super was het bij Ilse en Henk, hier kon de fietser even bijtanken, maar hoe geweldig het ook was, vandaag zou blijken dat de tank niet groot genoeg was geweest. 's Morgens kookt Ilse eitjes, perst vers sinaasappelsap en verzorgt een bijzonder heerlijk ontbijt. Ze geeft zelfs nog brood en fruit mee voor onderweg. Wat een verzorging. Als Henk zijn Ilse wegbrengt om te gaan sporten maak ik op aanraden van Henk mijn ketting en derailleur schoon want als Henk Baars dit zag zou hij niet tevreden zijn. Als alles in zijn dikke Volvo is ingeladen vertrekken wij naar Teruel waar we samen nog even aan de koffie gaan. Volgens Henk krijg ik nu een makkelijk stuk, daar waar ik meen dat het nog zwaar gaat worden en dat zou blijken. Klimmen met 8% en de wind die harder en harder wordt, ja zelfs gaat stormen en de temperatuur daalt met het kwartier. Gedurende 10 Kilometer stijg ik 800 meter en ik moet vaak van de fiets omdat ik de 8% wel aan zou kunnen maar niet  in combinatie met die storm en ijzige koude. Ik stop, trek een T-shirt, een windbrekershemd, twee fietsshirts, mijn fleecevest en mijn wind en regendicht jack aan, want het is ook nog gaan regenen. Zelfs doe ik sokken om mijn handen en ril als een rietje. Langs de weg staan sneeuwhekken. Ik denk dat ik de helft van dit stijgende traject heb moeten lopen. Achter een bouwval zoek ik bescherming tegen de wind en zit daar zeker drie kwartier  in mijn slaapzak. Na 20 Km kom ik aan in Cedrillas en zie een hostal. Ik neem er drie dingen, een koffie, een cognac om bij te komen en een kamer. Ik bel naar huis, ik zit er even helemaal door. Nog nooit zoiets meegemaakt. Ik moet het telefoongesprek met Wilhelmien afbreken omdat ik moet janken en ik schaam mij. 19 MEI ROEP IK UIT TOT RAMPDAG van mijn geweldig mooie fietstocht en stap voor 25 minuten onder een warme douche.

16 Reacties

  1. Henk en jose:
    19 mei 2015
    Hoi Louis,
    Dat is super zulke grote afstand fietsen op een dag in de bergen dat is voor de meeste renners niet te doen en jij doet het zo maar.
    Jammer dat je ook nog wat ellende hebt met onderdak en eten, jij hebt een super avondmaal verdiend en een heerlijk bedje. Louis Hier ben je in de buurt waar ik vorig jaar mijn fietstocht heb afgeblazen, hier kom je nog op de top waar die windmolens staan, en waar de temperatuur ook flink omlaag gaat. Kom er goed door heen dan heb je de meeste ellende gehad. Sterkte toi, toi , toi.
    Sterkte met alles en je gaat de goede kant op.
    Groetjes,
    Henk en José
  2. Karin:
    19 mei 2015
    Louis! Ome Lollie!
    Keep your head up! Je bent een topper! Als je niks probeert heb je nooit pech....maar ook nooit geluk...zet m op, het wordt vanzelf weer beter, wij hebben alle vertrouwen in jou en in deze trip! Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn. Hou vol!
  3. Wil:
    19 mei 2015
    Louis,
    waarom zou jij je moeten schamen.
    Je mag trots zijn op de plannen die je gemaakt hebt,
    Je mag trots zijn op dat wat je al afgelegd hebt,
    Je mag trots zijn op de mooie verslaglegging die je gemaakt hebt,
    Je mag trots zijn dat je jouw emoties met ons deelt.
    Louis zie het niet als een verplichting als je niet weer wilt.
    Zie het dan gewoon als een training voor een volgende tocht.
    Laat je niet leiden door emotie, dan wordt het lijden.
  4. Johan Vastré:
    19 mei 2015
    Louis,
    Het klink hard maar dit moet je ook eens in je leven meemaken!! Als je zó diep bent gegaan dan is het leven daarna SUPER! Kop op!!even uitjanken,nog één cognacje,en dan lekker slapen en droom van je vrouwtje dan kan je morgen de héle wereld weer.
    Groet,
    Johan
  5. Marion Ambachtsheer:
    19 mei 2015
    Och Louis wat een geweldige prestatie en wat een doorzettingsvermogen echt super, je komt steeds dichter bij je doel en dat is Hilvarenbeek,
    Wat goed dat je je emoties laat gaan, want je weet jongens huilen niet maar mannen wel.
    Wees trots op jezelf, wij zijn het al op jou.
  6. Hans van Tuyl:
    19 mei 2015
    Ha louis,
    Ja 19 mei is inderdaad een rampdag. Maar daarvoor waren er veel moeilijke maar ook mooie dagen.
    En soms janken is geen schande. Ik had het al veel eerder en langer gedaan als ik zo'n tocht zou rijden.
    We duimen voor je dat de rest van de reis hoofdzakelijk kicken wordt.
    Succes en houd de moed erin.
    Dan zien we je over een aantal weken weer met veel spannende verhalen.
    Groeten,
    Anne en Hans
  7. Paul cora:
    19 mei 2015
    Je hoeft je niet te schamen,maar kom gezond terug. Voor Wilhelmien en de jongens en jezelf. Hou je haaks. Groetjes van ons.
  8. Inge:
    19 mei 2015
    Zeker is 19 mei een Rampdag. Voor Anne Boleyn dan toch zeker want op 19 mei 1536 (lees ik net in de nieuwsbrief die ik vlak na de jouwe binnenkrijg) verloor zij haar hoofd op het schavot. Voor eeuwig. Jij verloor je hoofd eventjes en dat is goed te maken met koffie, cognac en een warme douche. Ik zeg TOPDAG! ;)
  9. Rob Volders:
    19 mei 2015
    Louis
    Klasse
    Succes!!!!
    Rob
  10. Ton:
    19 mei 2015
    Je doet het voor jezelf. Grenzen opzoeken en beleven. Knap dat je dat durft.
  11. Jip & Janneke:
    20 mei 2015
    Morgen Louis,
    Lekker geslapen en met frisse moed weer verder?
    Een wat mindere dag hoort erbij. Je bent een mens van vlees en bloed,al deden je prestaties ons bijna twijfelen.
    Had je gisteren een rondje Assen gefietst had je met handschoenen en wintermuts geen geen gek figuur geslagen.
    Denk aan het thuisfront en aan al die volgers die je een warm hart toedragen.
    Vrede en alle Goeds,
    J & A
  12. Henk en Ilse:
    20 mei 2015
    Wow man, da's echt heftig. Dat weer hadden wij ook hier. Ineens daalde de temperatuur naar 15 gr. Dat moet daar bovenin de bergen veel kouder dan dat zijn geweest. Veel sterkte verder!
  13. Jan Groeneveld:
    20 mei 2015
    Goed bezig Louis. De extreme mooie en nare dingen verkleven.. Over enkele jaren staan die nog helder voor de geest en kijk je er met genoegen op terug. Zo worden verhalen geboren en laten we eerlijk zijn, als het allemaal van een leien dakje ging was het voor jou toch geen uitdaging meer? Prachtig man, keep going en hou jezelf heel, dat is het belangrijkste.
  14. Henk Roberts:
    20 mei 2015
    Je had schrijver moeten worden, geen fietser!
    Mijn tranen lopen ook over m'n wang bij het lezen van je notities; respect voor je indringende en zware fietstocht.
  15. Chr appels:
    20 mei 2015
    chr. en ied
    Je wist dat dit zou komen. Je hebt het ingecalculeerd, maar toch.
    Bijna 4 weken onderweg in je uppie. de (kortstondige) contacten zijn natuurlijk een bijzonder prettige afleiding. Maar fisiek heb je daar geen voordeel aan. Ons idee, spaar je Louis, spaar je. Een paar dagen later aankomen en toch een beetje fit gevoel hebben is beter dan je lichaam martelen. Tegenwoordig worden de heiligen wel wat sneller benoemd, maar ik zou er toch maar van afzien, van dat martelaars baantje. Je hebt ruim drie weken zonder noemenswaardige rust, gezwoegd. Geef je lijf een beetje rust en de beloning komt vanzelf.
    elke week heeft 6 werkdagen en een rustdag. Nou dit zijn zware werkdagen.
    Zelfs als het lichaam helemaal niet meer zou willen (wat ik niet zo snel zie gebeuren) dan nog is je prestatie tot nu toe al veel hoger dan een Compastella route.
    Groetjes en Toy toy toy van Jüta, den halve zool, ied chris
  16. Bob:
    20 mei 2015
    Bravo, Louis. Wat een indrukwekkend relaas, met een eerlijk gevoel voor dramatiek beschreven. Ik zie het helemaal voor me: De vingers verkrampt, de benen verstijfd, de moraal gebroken. Daarop is - inderdaad - huilen het enige antwoord. Je gaat door, door, door, stop, door en door. Een louteringsberg kortom. Ik ben jaloers op jou, maar zou niet willen ruilen. Want van ruilen komt ... juist.
    Sterkte,

    Bob