4 juni dinsdag

Ik heb mijn tentje snel afgebroken maar er zit veel condens onder het topdek. Maar met een aanrechtdoekje is dat redelijk snel geklaard. Ik drink met de familie Huppertz-Cremes een glas water, geen koffie op mijn nuchtere maag. De dochter des huizes een prachtige meid van tweeënhalf jaar, Maja, praat als de beste en smeert zelf haar boterham met Nutella. Haar moeder, Katja, zegt dat 's middags de zon zal gaan schijnen, waarop ik zeg: "Die Sonne ist meinen Freund" en ik moet het nog een keer herhalen voor Maja waarop zij zegt; "Mama das ist quatsch". Geweldig toch. Katja und Pascal, leider habe ich die Bilder der kleinen Maja mit meiner Kamera gemacht und nicht mit meinem Handy, deshalb ist es für mich unmöglich die Bilder auf meinen Reise-Blog zu setzen, ich versuche es später. Onderweg rijd ik door afgelegen velden. Maar een kilometer of twintig voor Koblenz komt Herr Vokla naast mij rijden, een oud voetballer die nog tegen Johan Cruyff gespeeld schijnt te hebben en of dat waar is of niet interesseert mij weinig en zeg hem dat ik beroepswielrenner ben geweest, doe er een paar schepjes  bovenop en rij hem het snot voor zijn ogen maar ik wist dat hij na twaalf kilometer over de brug zou gaan en weer terug zou gaan naar zijn camping. In Koblenz geen camping, alles onder water. Ten slotte in Blei een "super camping" gevonden. Zelf mijn potje klaar gemaakt en geslapen als een os na 158 kilometers.