Zaterdag 9 juli

Ik beklaag me niet makkelijk maar vandaag was de zwaarste dag van mijn trippie., maar ik had er zelf voor gekozen. Vanuit Rixheim naar Cernay en dan beginnen aan de Route des Crêtes, een route aangelegd in WO I door de geallieerden en de Fransen over de toppen van de Vogezen om de troepen te bevoorraden. Maar dat deden ze niet op de fiets en dat heb ik vandaag geweten. Al bij al een zware rit en dan ook nog al die motoren. Twee gingen er in een bocht met hun voetsteun vonkend over het asfsalt. Ja ongelukken blijken er veel te gebeuren. Het eerste stuk moest ik toch enkele keren van de fiets, het tweede deel, veel stijgingen van 10% kon ik net hebben met al mjn bagage. Ik kreeg onderweg van wielrenners menig duimpje en complimenten toegeroepen en dat deed de oude fietser deugd. Feitelijk was deze rit zwaarder dan de Splüga-pass. Dan trof het dat alle hotelletjes in Le Valtin gesloten waren tot 13 juli vanwege de, voor auto's(!!), afgesloten weg. Door naar Plainfaing waar ik Mevrouw Antoine aantrof. Suuuper. Maar inmiddels was het al 19:30 uur en nu nog verder voor een onderkomen. Ik trof in Anould de camping waar wij met de kinderen ook vernacht hadden en waar ik mijn tentje kon opzetten en nog een gezellig moment had met de uitbater. Dadelijk, moe gestreden maar voldaan mijn mandje in.