Maandag 12 juli

Dat wordt een heel verhaal. Gisteren stond ik op de camping en ik zie een type op de fiets, al rondkijkend binnen komen op een VTT (vélo tout terrain). Ik roep vriendelijk;'Mr. Lavaux'. Een brede grijns op zijn gezicht en hij zegt;'Dan ben jij Louis'. Even een gezellig onderonsje en voor hij vertrekt vraagt hij nog of ik iets nodig heb. Dan komt er een jong koppel met twee fietsen en een aanhangertje en in dat aanhangertje een baby van zowat 1 jaar, en plezier dat dat baasje had. Maar ja, het is algemeen bekend dat, en dat telt al jaaaaaren, dat Duitsers iets met fietsen hebben. Vanmorgen op route voor een kleine etappe naar Fleville devant Nancy. In een dorpje vraag ik aan een fietsend echtpaar, zij komen uit de Pas de Calais, of zij misschien een bakker gezien hebben. Niet dus. Ik vind wel een bar en neem daar een koffie met veel suiker. Dan moet ik voor het eerst een regenjasje aan, maar ik klaag niet. Even later passeer ik een bord met daarop de richting Andilly en daarbij 'Deutscher Soldatenfriedhof'. Vroeger had ik bij friedhof iets andetrs in gedachten maar nu zonder gekheid. Daar lagen 5000 Duitse soldaten begraven die in 1957 herbegraven waren om de Duitse gevallenen op een kerkhof te verzamelen. Ook jongens die een vader en moeder hadden en misschien wel kinderen, want velen waren tussen de 25 en 30 jaar oud. Dan treed er toch even een stlte in. Op het bord bij de ingang staat te lezen; 'laat deze doden de roep om vrede rechtvaardigen'. Dan ga ik verder en kom om 13:00 uur in Fleville waar ik bij de plaatselijke bar een maaltijd neem. De gerant zit ook deze keer vol grappen met zijn handen in zijn zakken en de serveersters vliegen links en rechts. Dan naar de Henquels waar na een kwartiertje Bertrand op de klep valt. Een praatje even lachen en een excuus want het gaat regenen en er moet nog een hoop hooi binnengereden worden. Ondertussen doe ik een wasje en wandel wat in de omgeving. Weer even iets anders dan fietsen. De avond was super samen met Karine, Bertrand, Leonie, Hortence, Vincent, een knecht en David. David is een jongen die twee jaar geleden uit Côte d'Yvoir vertrok toen hij 15 was en naar Toulouse belandde. Hij ging door Mali, Marokko en Spanje. Hij wilde slager worden en  werd door de overheidsinstantie die zich bezighoudt met minderjarige vluchtelingen overgeplaatst naar Nancy. Hij werkt inmiddels bij een gerenomeerde slager in Nancy en kwam bij Bertrand met de vraag of hij meer mocht leren betreffende het voeren en houden van Limousin koeien. Bertrand wint daar jaar op jaar bijzondere prijzen mee. Na zijn uitvoerige uitleg gaf Bertrand hem het voordeel van de twijfel. Hij gaat crecendo en door zijn prestaties krijgt hij iedere keer een verlenging van zijn tijdelijke verblijfsvergunning. Natuurlijk kwam ook hun bezoek aan Nederland in 2019 ter sprake,  Amsterdam, Keukenhof, de Rotterdamse haven, Gouda, het Deltaplan en hun bezoek aan Hilvarenbeek. Al bij al een avond waarvan slechts een deel weergegeven. Serieuze momenten en momenten met een gulle lach. Een avond om niet te vergeten.