Dinsdag 13 juli

Beste Volgers, weer enige aanvulling t.a.v. gisteren. Er was nog een 'mee-eter' nl. de vriend van Leonie, Baptist en 's middags verschijnt de vader van Bertrand nog ten tonele omdat hij vernomen had dat ik zou komen. Sr. is 81, een super gezellige prater en bijna nog dagelijks actief op 'la ferme'.

Dan over vandaag, tja het is wel eens minder maar daar valt ook over te verhalen. Bertand, Karine en de fietser ontbijten samen. Ik wil geen brood meenemen maar kom er niet onderuit dat ik de twee bananen van Karine aanneem. Het afscheid is buitengewoon hartverwarmend, veel warmer dan de temperatuur buiten. Daarnaast regende het niet hard maar viel het met bakken uit de hemel. Ik vroeg me af hoe het mogelijk is dat er zoveel water in de wolken kan zitten. Dus het weer was kortweg en ongegeneerd gezegd, 'zwaar kloten'. Dan wordt ik vandaag nog eens op twee feiten gedrukt, nl. laat je niet door een ander van de wijs brengen en handel niet impulsief. Als ik me daar aan gehouden had, zou ik niet 6 km terug zijn gereden die ik eerder al aflegde. M.a.w. ook deze keer 3x de afstand. Ik bemerkte het toen ik steeds tegen het klepje van de capochon kijkend en weer twee auto's op dezelfde wijze voor een huis geparkeerd zie staan. De capochon niet opzetten is geen optie. En ik trap en trap en eerlijk gezegd heb ik ook eens gevloekt. Het zij zo. Dan tref ik ook nog eens alsof het niet genoeg is een omleiding. Een smalle weg, goed te doen met de auto. Een keer moest ik in een van de hellingen mijn meerdere erkennen en naast mijn Baars-Santos de laatste 75 meter naar boven lopen. Als ik aan een dame vraag of dit toch echt de bospadomleiding naar St. Dié is, krijg ik een positief antwoord. Wel opletten, zegt zij, want boven op de top, als u dat haalt moet u rechts en tja, dan wordt het gecompliceerd. Ik kom gelukkig zonder kleerscheuren aan. Na alle ellende had ik geen zin om naar Plainfaing door te rijden en ik weet dat er een Campanile Hotel is in St. Dié. Ik vraag aan een dame van een tankstation, waar ik mijn fiets tegen de gevel zet of zij mij kan zeggen waar dat hotel is. Dan vraagt zij vriendelijk aan de 'verzopen kat' of'tie op de fiets is. Ook vraagt zij waar ik vandaan kom en antwoord:'Uit Fléville'. En weer een verbaasde blik: 'Helemaal op de fiets en met zo'n weer?', waarop ik vraag of zij zou zijn gaan lopen als zij een fiets had. Inmiddels een warm bad genomen, een kop koffie en een praatje gemaakt met thuis. Veel goede adviezen gekregen, daar kan een fietser best wat mee, maar bijzonder goed bedoeld. Inmiddels staat de electrokachel roodgloeiend met het raam open want alles moet droog voor morgenvroeg. Vanavond heb ik mijn maaltje wel verdiend. By the way, het wordt zondag waarschijnlijk wat beter weer. Vandaag geen foto's, ten eerste geen weer en ik weet van eerder dat de Henquels liever niet ruimschoots op internet vertoeven. Goede avond en voor straks welterusten.