Maandag 2-07-2018 Samobor

En ik gisterenavond maar denken dat het met 1-1 gedaan was en de straten leeg en rustig waren. Niet dus. En daarom was het weeeeer een onrustige nacht met toeterende auto's, ronkende motoren en gierende banden. Natuurlijk sliep ik aan de voorzijde van het hotel. Nee ik zou eens geluk hebben. Vanmorgen bij het ontbijt ontmoette ik een Duits echtpaar uit München, ook onderweg van Zagreb naar het zuiden. Hij, van beroep monteur, wilde geen verrassingen meemaken, dus had hij zo wat een reserve fiets aan onderdelen bij zich. Hij 35 kg bagage, zij nog eens ruim 20 kg. Het was vandaag super fietsweer, de route niet om over naar huis te schrijven. Maar het mag ook niet iedere dag bingo zijn. Het onverharde pad, met de nodige klimmen door de bossen, was inmiddels een asfaltweg in wording. Een weg van gebroken steen waarop het onmogelijk was te fietsen dus moest de fiets en bagage omhoog geduwd worden. Weer eens iets anders. Wilhelmien was vandaag met Nelly op de fiets onderweg naar Oirschot, maar zij hadden het minder getroffen want de ijssalon 'De Dames' was gesloten. Maar die twee zijn niet voor één gat te vangen als er twee zijn, dus hadden zij maar een terras aangedsan. Mijn eindpunt vandaag is Samobor, een heel leuk stadje op 12 km van de grens met Slovenië. Besloten hier te overnachten om mij te ontdoen van mijn laatste Kroatische Kronen. Het wasje is gedaan en bijna droog. Morgen rijd ik de variant Samobor - over de andere pont over de Sava omdat de organisatie die waarschijnlijk wil opnemen in de hoofdroute. Ik kan hen dan later mijn bevindingen doorgeven. Goede nacht en welterusten.