Vrijdag 15 mei 2015, Gazorla - El Robledo

Totaalstand 1933, Goed weer 27°. Heel op mijn gemak opgeruimd, mijn blogje bijgewerkt en gedag gezegd bij Veronica en Jan. Garzola had een feestdag dus was alles gesloten. Toch vond ik twee ondernemers die de Spaanse economie nog ondersteunden en waar ik dus proviand kon inslaan. Op naar de top van het Nationaal Park van Gazola, tju wat een klim maar dan komt daarna ook de beloning in de vorm van een afdaling. De route van vandaag was super prachtig, de temperatuur geweldig. Vaak ga ik van mijn fiets, niet om te plassen maar om te genieten van het geweldige uitzicht. Onderweg leg ik me even te rusten op een picknictafel en val in slaap. Ik schrik wakker met het idee dat een zwaard naar beneden komt. Later weer op de fiets zie ik nog een geweldig groot hert, wat een verschijning. Ik eet een beetje aan het einde van het stuwmeer, want wie weet waar ik vanavond terecht kom. De serveerster adviseert mij drie gerechten. Even later blijkt dat de rest van de kaart niet voorradig is. Later op de dag 8 km omgereden om niet wild te kamperen, camping open, geen gasten en geen campingbaas. Om 20:45 verschijnen de drie overburen, die mij weten te vertellen dat de campingbaas feest aan het vieren is met zijn familie. Ik word zaterdagochtend wakker en hoor een vreemd geluid. Als Cees Schilperoord nog leefde en zijn programma "raden maar" zou hebben was dit het geluid dat hij had moeten laten raden. Ik ben er de tent voor uitgegaan. Wat bleek, er zaten drie eekhoorns elkaar achterna, vlogen over de camping, in de bomen en zwierden door de lucht waarbij hun staart een zwiepend geluid maakte. Nog nooit zoiets gehoord en gezien.