2017 Bergen (N) - Noordkaap
12 juni 2017 - Hilvarenbeek, Nederland
Vanuit Bergen (N) naar de Noordkaap,
Op 19 juni vlieg ik naar Bergen in Noorwegen, om van daaruit naar de Noordkaap te fietsen ……………. en vanuit Alta met het vliegtuig weer terug naar Schiphol. Na problemen vorig jaar met de voet, de rug en de prostaat, ga ik het maar weer eens proberen om een stukje te fietsen, zij het deze keer wel korter dan voorheen omdat het thuisfront aangeeft dat 6 tot 7 weken dat ik onderweg zou zijn wel als erg lang wordt ervaren, waarvoor de fietser na enkele fantastische tochten begrip kan opbrengen. Vandaar dat ik deze keer gekozen heb voor een beduidend kortere tocht. Twee jaartjes niet gefietst of in elk geval niet verder dan de bakker of AH in ons mooie Hilvarenbeek en het aantal kilometertjes dat ik de laatste weken heb gerealiseerd, zetten ook geen zoden aan de dijk, waardoor ik dus tamelijk ongetraind aan deze, in de boeken toch als een redelijk zware tocht beschreven, ga beginnen. De route, vanaf Bergen langs de kust door vele fjorden en langs meren, met 24 oversteken middels pontjes of veerboten, door eenzame vlaktes en een totale afstand van 2500 kilometer, heb ik al geruime tijd op mijn navigatie staan. Ik heb inmiddels al de nodige reisverslagen gelezen en daarnaast op google-earth vele foto’s van de route gezien, waarbij het enthousiasme alleen maar toeneemt. Maar, … onlangs ontmoette ik Kees, waarvan ik uit privacyredenen de achternaam niet vernoem, die mij vragend aankeek en zei: “Maar Louis jongen, jij op de fiets naar de Noordkaap, wetende dat de volgende fjord er weer nagenoeg hetzelfde uitziet dan de vorige? En vergeet niet dat het daar heel veel en langdurig kan regenen. Jij fietste voorheen door Frankrijk, Spanje, Italië en Marokko waar je contact had met bewoners maar nu zal je geconfronteerd worden met stugge Noren. Louis, och jongen toch, waar begin jij aan?”. Enigszins gedesillusioneerd toog ik huiswaarts, nam nog een glas wijn en ging naar bed. Maar in slaap vallen was er niet bij na het relaas van Kees, die ik ken als een zeer positief ingesteld en bijzonder enthousiast persoon en daarbij kreeg ik ook nog last van een vreselijke hoofdpijn die absoluut niet het gevolg was van dat glas wijn. Op enig moment ben ik toch in slaap gevallen en werd de daaropvolgende ochtend wakker met de gedachte; Anne Marie Jorritsma had het over Frankrijk en dat het zo jammer was dat daar zoveel Fransen wonen, maar ik deed toch jaren lang op een prettige manier zaken met de Fransen. Volgens velen zijn de Italianen luidruchtig, zijn chauvinistisch over de kwaliteit van hun maaltijden en koffie en behoort zowat iedere Italiaan tot de maffia, maar ook deze natie had en heeft uit ervaring nog steeds mijn volle sympathie. Dan nog de verhalen over “de fiets van ..” en “Bei uns zu Hause is alles viel besser”, maar het moet gezegd, ik ben wel eens een aardige Duitser tegengekomen. Tot slot, wat betreft die regen. Ja Kees, ik ken de anekdote van de fietser die in Bergen (N), de stad waar het 270 dagen van het jaar regent en waar de meeste millimeters regen in Noorwegen schijnen te vallen, aan een meisje vraagt: “Regent het hier altijd?“, waarop het meisje antwoordt: “Oeh, dat weet ik eigenlijk niet Mijnheer want ik ben pas 14“.
Dus zet ik de opmerkingen van Kees v.K. te H. met een lach op mijn gezicht maar over boord en probeer onbevangen aan deze fietstocht te beginnen en het maar te bezien, hopende dat het anders uit zal pakken. Deze tocht zal ik emotioneel wel totaal anders ervaren aangezien ik voorheen altijd thuis, bij mijn doel aankwam waar dan Wilhelmien, de kinderen, familie, een hele groep vrienden en kennissen mij stonden op te wachten en er dan nog vele leuke uurtjes op volgden. Maar nu, als ik de Noordkaap haal, dan is het daar waarschijnlijk erg druk, maar niemand die daar op mij zal staan te wachten, nee bij lange na niet. Och, ik begin eraan, weet dat het zwaar zal zijn, weet dat ik misschien een paar keer in mijn piepzak zal zitten in het dunbevolkte noorden als er zich nog steeds geen supermarkt of winkeltje aandient waar ik proviand kan inslaan, dat ik waarschijnlijk soms geen overnachtingsplaats vind en zal moeten wild-kamperen en ik ga er vanuit dat ik mijn regenjasje meerdere malen zal moeten aantrekken, het zij dan maar zo. En blijkt de conditie toch beperkt te zijn, dan doe ik die conditie wel op tijdens de tocht en komen er wat minder kilometertjes uit de benen, dan is het prettig te weten dat hoe noordelijker ik kom de zon nooit helemaal onder gaat, er dus geen nacht bestaat in die periode, en ik dan 24 uur per dag heb om te fietsen.
Ook deze keer ga ik een blogje bijhouden om het thuisfront en volgers te informeren met tekst en foto´s over mijn ”wel en wee”. Het bijhouden van mijn blogje is deels ook uit eigen belang want de reacties die ik daar op krijg ervaar ik steeds als een brok energie die de fietser weer aanspoort tot moed verzamelen en/of prestaties te leveren, zeker voor het geval het even tegen zit.
Wordt vervolgd.
Mooie tocht in het verschiet.
Onbevooroordeeld op weg gaan. Ook de Noren ontdooien als ze jou ontmoeten. Zijn wij Nederlanders eigenlijk wel zo aardig?
Sterkte en gezond blijven!
Niet wilt noemen (streng geheim ) het laatste stukje naar de noordkaap wordt een prettige calvariberg. Het gaat leuk omhoog is redelijk smal maar als troost maar enkele kilometers. Als je de noordkaap binnenkomt ( kost geld) dan kun je daar rusten, slapen en eten. Jen kunt dus weer fris naar beneden. Dit zijn onze eigen ervaringen, zij het dan 8 jaar geleden. Succes, wij leven met je mee. Groet ied en chris
je intro net gelezen. jammer dat ik nu een paar dagen moet wachten op het vervolg. Louis het gaat weer een mooie ervaring worden ook voor jouw volgers. Je instelling is weer goed. Je hebt alles wat er kan gebeuren al goed in gedachte. Heel veel succes in het hoge noorden en na vele gesprekken met Marokkanen , Duitsers en Fransen zullen nu de Elanden jou aanhoren.
groet Wil
Je hebt je bij de voorbereiding ongetwijfeld ook het volgende lied eigen gemaakt:
Al die willen te kaap'ren varen
Moeten mannen met baarden zijn
Louis, Lowieke en Corneel
Die hebben baarden, die hebben baarden
Louis, Lowieke en Corneel
Die hebben baarden, zij varen mee.
Een nieuw uiterlijk kan dus gunstig werken op het succes van je onderneming.
Toi toi! En stuur regelmatig een fotootje mee van een hernieuwd aangezicht. Wij laten ons verrassen.
Bob
Je stalen ros en jij zijn weer klaar voor een nieuw avontuur. Deze keer niet het zonnige zuiden maar ook hier zul jij weer genoeg schoonheid en warmte ervaren. Let goed op jezelf want ongetraint is toch iets moeilijker dan vele kilometers in de benen hebben. We gaan je weer volgen. Succes.
Gr. Lena en Hans
Bon courage! Geniet ervan
Liefs van Ans.
Ik zou zeggen. Leef je weer uit! Een paar situaties die om een beschrijving vragen:
- de zegeningen van de zadelpijn
- de band die je opbouwt met je achterband die langzaam leegloopt, maar waarbij je het gat niet kunt vinden
- onderweg de man vóór je die jou aan het lijntje houdt en die je hoe hard of soepel je ook rijdt, niet nader komt.
etc.
Behouden vaart!
Bob
Heel veel plezier, succes, en ga er vooral ontzettend van genieten!!!!
Laura
Dat is nog eens een fietstocht die jij gaat maken, je zal zeker alles hebben voor bereid, ik wens je heel veel kracht en sterkte, maar zeker ook veel plezier. Jij kan diverse talen en hier zal het ook weer lukken. Zorg ook voor nood randsoen. Ik blijf je volgen groetjes Henk.