14 juni vrijdag
155 kilometer gereden van Ora tot enkele km voor Verona. In totaal nu 1348 kilometer gereden.
Steeds langs de Adige en ook hele stukken langs de autosnelweg A22 gefietst. Nee, niet zomaar enkele kilometers, ik denk wel 70 km. En dan is het crisis, er is een file vrachtwagens die transporteren wat geproduceerd is en wat vervolgens geconsumeerd moet worden. De Adige is veranderd van een tamelijk smal wild stromende kreek in een redelijk riviertje, maar eerlijk gezegd het blijft een riviertje en wanneer je dit al twee dagen ziet, van de vroege ochtend tot vroeg in de avond, dan gaat de charme er enigszins af. Vandaag geen ouderen op het fietspad, waarschijnlijk hebben deze een nationale rustdag. Onderweg wel 7 liter water gedronken bij een temperatuur van 34 graden. Als je tegen een Italiaan zegt dat het warm is dan zegt hij "Oggi abbiamo una bella giornate". (Vandaag hebben we een mooie dag”.) Op een zeker moment zie ik een bankje en een kraan, ik wil mijn water gaan verversen maar dan blijkt de kraan niet te functioneren. Even later twee bordjes “BAR”. In een van de twee drink ik een cola en laat mijn bidon vullen. Als je niets anders te doen hebt dan fietsen en je je toch enigszins ergert aan het niet aflatende vrachtverkeer, is het dan vreemd dat je op de gedachten komt dat één of beide bar-eigenaren die kraan wel eens gesaboteerd kunnen hebben? Zakelijk gezien niet onbegrijpelijk. Gisteravond heeft mijn rits van de slaapzak het begeven en vanmorgen stond mijn voorband tamelijk slap, ondanks het feit dat die daarvoor steeds “hard stond”. Bij een benzinestation de voorband opgepompt en geen last meer gehad, ra, ra? Ik verdenk verder niemand, zullen de kaboutertjes wel gedaan hebben. Morgen en de komende dagen zal het heet blijven. Welterusten.
groet, Dick
Je rijdt nog steeds als een jonge god als ik je verslagen lees.
Ga zo door en kom heelhuids weer thuis.
Groetjes, Henk