Woensdag 27-06-2018

Op deze woensdag is om 11:00 uur de uitvaartdienst voor Ied. Om 10:30 kom ik toevallig langs een kerkje en de deur is open. Ik word aangesproken door een elegante dame die waarschijnlijk ook deze ortherdox christelijk kerk voor passanten open houdt, echter zij spreekt geen enkele andere taal. Met handen en voeten leg ik haar de situatie uit en zij knikt instemmend en wijst mij op een paar stoeltjes. Enkele minuten later hoor ik een cd met Byzantijnse liederen en waarschijnlijk enige teksten van een patriarch uit de luidsprekers. Als ik met mijn hoofd in mijn handen voorovergebogen zit voel ik ineens een hand op mijn schouder en staat die dame met een kaars en een doosje lucifers naast mij en wijst mij de plaats waar ik die kaars kan aansteken. Vele voorvallen en gesprekken schieten door mijn gedachten en als ik na een half uur het kerkje verlaat, heb ik toch het gevoel op grote afstand ook een laatste eer aan Ied gebracht te hebben.

Vandaag had het weer zich aan de omstandigheden aangepast, het was intens droevig. Bakken met regen. Onderweg, ondanks dat ik rechtdoor richting aangeef probeert er een vrachtwagenchauffeur nog tussen mijn voor- en achterwiel door te rijden. Een uurtje later komt er een personenwagentje slippend in een natte bocht net langs me heen gegleden. Nee op deze route is het Zwitser Leven gevoel ver te zoeken. Ja Oom agent
, wie moet je aanhouden? Om even terug te komen op Oom agent naar aanleiding van een reactie van Henk v.d. Heijden, Oom agent sprak Engels. En iedere keer als hij zei:"Oh Maria you have a big problem, no Maria, even twooooo big problems", dan sloot hij zijn ogen en hief het hoofd enigszins omhoog alsof hij bad dat ik er in zou trappen. Vandaag nog wel 5 politieposten gepasseerd en geen enkele Oom agent die mij aanhield of aansprak. Vandaag van Sarajevo naar Konjice, Jablanicka en tenslotte naar Prozor. Volgens mij een goede 120 km met bar slecht weer maar ondanks dat genoten van de omgevjng. Met dit weet geen tentje maar toch weer een hotelletje.