Woensdag en donderdag 5 en 6 juni 2019

Gisteravond moesten alle vrachtwagen achteruit de ferry op. Mijn fiets mocht de nacht bij de grote jongens van allerlei nationaliteiten, aan de nummerplaten te zien, doorbrengen. De fietser nam plaats in gestrekte houding, in slaapzak, op vier stoelen. Het was even wennen aan de trillingen van de stampende motoren van de ferry. In een wei slaapt het rustiger. 's Morgens moesten eerst de truckers van de ferry en was het tegen tienen dat ik de haven van Brindisi kon verlaten. In Brindisi nam ik een ontbijtje en thee en ontmoette er een Duits echtpaar die ik ook op de ferry had gezien. Een gezellige babbel over hun zeiltocht van Sicilië naar meerdere Griekse eilanden met als eindbestemming Corfu. Daar zouden zij hun boot in September weer ophalen en in Spanje laten opslaan. Zij gingen nu naar familie in Duitsland en later terug naar Chili waar zij woonden. Ik vond het niet gepast om te vragen of zij daar hun domicilie hadden genomen of dat een van hun ouders dat zo'n 75 jaar geleden hadden gedaan. 's Middags had ik een gezellig gesprek met een varkensboertje op zo'n binnendoor weggetje. Super gezellig. Hij ging ook altijd in Griekenland op vakantie maar zag vollop hotels. Ja hij verbleef altijd aan de kustlijn. Jullie willen niet weten over wat voor weggetjes en karresporen ik hier geleid word. Mooi maar erg slecht wegdek en vaak onverhard. Een man in Locorotondo was behulpzaam bij het vinden van onderdak. Geen camping daar maar een super goede Agroturismo "Madonna dell'Arco".

Donderdag 6 juni.

Om redenen vandaag besloten de karresporen en superbinnendoor weggetjes even links te laten liggen. In het begin van de middag neem ik op een bankje in de schaduw bij een bakkerij een belegd broodje en nam ook even rust in acht. Ik had thuis gezegd naar mijn lichaam te luistreren. Het was BLOEDHEET. Ik meen nu te kunnen beseffen hoe Jeanne d'Arc zich moet hebben gevoeld op de brandstapel. Mijn GSM, die ik in een achterzakje van mijn shirt had zitten met steeds die zon erop was op tilt geslaan. Er was geen beweging in te krijgen. Ik ben er met tussenpozen meer dan een half uur mee bezig geweest. Juist toen ik besloot de pogingen te staken omdat ik zonder telefoon nu eenmaal beter kan fietsen dan zonder fiets, ging het ding weer aan de praat. Vandaar deze nieuwe bijdrage. Jullie weten niet hoe goed ik slaap. Ik val als een blok om als ik het bed zie en word pas weer om 06:30 of 07:00 uur wakker. Je wordt ouder papa.