Maandag en dinsdag, 10 en 11 juni

Maandag

Ik vertrek uit Rome, eerst over een kilometers mooi fietspad. 's Middags verandert het in hele sterke klimmen i.p.v. dat de SS3 gevolgd wordt. Ik kom door Formello waar eind van de week Peter Swaanen met zijn maten zijn tocht begint. Maar zij zijn met de racefiets en worden gevolgd door de dames die de bagage mee vervoeren. Maar goed, ik klim en ik klim, ik ploeter maar kom boven zij het dat ik toch weer stukken moet lopen. Ik rijd nog een dertigtal kilometers mee in een bestelwagen van een man die zag dat ik er volkomen door zat. Ik overnacht in Foligno na een zware en tevens zeeeeer benauwde dag.

Dinsdag

Vandaag rijd ik naar het oosten om nog bij de familie Rascioni op bezoek te gaan in Tolentono. Daarvoor moet ik de aansluiting vinden met de SS77 en volgens een oud mannetje zal het een opgave worden om die klim te "overwinnen", en hij had gelijk. Ik moet weer meerdere keren van de fiets en bij een Maria kapelletje stop ik even met het verzoek mij kracht te geven. Ja, ik haal Tolentino makkelijk voor 16:00 uur en geniet van de omgeving en een temperatuur van niet minder dan 35 graden. Onderweg sta ik nog wat te babbelen met wat wielrenners. Ik praat over mijn problemen met het klimmen en zij vonden dat het grootste tandwiel achter best iets groter had mogen zijn. Ik zeg nog; "het kan ook aan de fietser liggen". Aangekomen in Tolentino was het lachen bij het zien van de gezichten van Corado en Ennio. Ook Ina was verrast alhoewel ik Guido gisteren nog mijn bezoek had aangekondigd. De kleine Elio, ik herkende hem niet, was enorm groot geworden. Ik bezoek met Guido nog 3 fietsemakers en eentje wil morgenvroeg de cassette achter vervangen. We hebben een bijzonder leuke avond en dineren met z'n zessen in een voor mij bekend restaurant. Dat was even smullen. Ik denk even niet meer aan de problemen van het klimmen. Morgenmiddag of overmorgen zal blijken of hrt aan het materiaal of het mannetje ligt.