Zondag 8-07-2018 Bolzano

Ik zag me zondagmorgen genoodzaakt de route aan te passen i.v.m. mijn pootje. Geen drie passen maar slechts één, echter wel 40 kilometers meer qua afstand. Daar waar ik niet op een binnenweggetje zat of een bijzonder fietspad zoals de “percorso ciclabile 3” was het verkeer één drama. Het kan toch niet zo zijn dat op zondag heel Italië onderweg is naar schoonmoeder. De pas die ik reed was een file auto’s en motoren en dat is niet fijn om daar tussen te moeten fietsen. Maar het weer was super. Rond 12:30 neem ik onderweg een hapje en vraag aan de serveerster hoe ver het nog naar Bolzano is. Dan eerst haar vraag of ik daar dan vandaag nog naar toe zou willen gaan, want dat was zo wat nog 100 kilometer, hetgeen achteraf klopte. Vanaf toen heb ik de “percorso ciclabile” gereden. Zonder meer een prachtig fietspad. En hoe meer ik Bolzano naderde, des te meer ik ging beseffen dat deze trip een einde had met als slot een busreis via Frankfurt naar Eindhoven. Ik heb heerlijk in het centrum van Bolzano op een terrasje gegeten en terug in het hotel ben ik als een blok in slaap gevallen zonder Wilhelmien nog te bellen om die welterusten te zeggen en zonder mijn blogje bij te werken. Ik schaam mij diep. Morgen als ik weer terug ben op het honk doe ik nog verslag van de busreis en sluit mijn blogje af met een kleine samenvatting van deze bijzondere trip.